เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาหลังจากเลิกเรียน
ก็ต้องไปงานเกษียณท่านอาจารย์สุพิทย์
ลงมาที่จอดรถเพื่อจะทำการกลับไปแปลงร่าง
แต่แล้วเหมือนฟ้าดินลงโทษ....ยางแบนราบเลย
ยางแบนแต่คนไม่แบนนะครับ....
ทำไงดีไม่เค้ยไม่เคยต้องเปลี่ยนยางเองเลย
ถึงตัวเองจะเป็นวิศวะแต่ก็ไม่เคยทำ
ไม่มีแรงอีกตะหาก
ความซวยตกเป็นของเพื่อนที่ยังเหลืออยู่
อาจารย์ตั้งนั่นเอง...
ต้องขอบคุณอาจารย์ตั้งมา ณ.ที่นี้ด้วยนะจ๊ะที่ช่วย
ถอดยางและนำไปปะให้ (เพราะว่าไม่มียางอะไหล่)
นอกจากอาจารย์ตั้งก็ยังมีผู้มีน้ำใจอีกหลายท่าน
ที่ผ่านมาช่วยเหลือ อาจารย์ที่สถาบัน(ขอโทษนะคะไม่ได้ถามชื่อไว้)
พี่คนขายไอติม พี่คนขายล๊อตเตอร์รี่
คนไทยยังมีน้ำใจให้กันเสมอคะ

Comments
*
*
*
ขอบคุณ น้ำใจของพี่เฟืองด้วยที่ช่วยมาส่ง....... ซึ้งจิงๆ นะ จะ ไม่ลืมเลย.......