Skip to main content

Posts

Showing posts from November, 2008

จานตนากิน

ช่วงนี้สถานการณ์บ้านเมืองร้อนแรงมาก ร้อนดังกะไฟเยอร์.... เมืองไทยจะเป็นเรกเก้อยู่แว้ว สีเหลือง.........สีแดง ถ้าทหารมาด้วยก็ต้อง.....สีเขียว เรกเก้....เขียว เหลือง แดง เป็นมุกที่ชอบมากจากละครเวที เรื่อง...........จานตนากิน ของน้องๆ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง ไม่เคยดูละครเวทีมาก่อนเลย เห็นโปสเตอร์ติดประกาศที่คณะ ก็เลยชวนสาวๆ ที่ห้องไปดูด้วยกัน สนุกและประทับใจอย่างแรง ตอนแรกไม่ได้คาดหวังอะไรมาก เพราะคิดว่าเป็นแค่ละครเวทีของนักศีกษา แต่ขอบอกว่า ทำได้เหมือนมืออาชีพมาก ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะสะกดผู้คน ให้เฝ้าติดตามตลอด 4 ชั่วโมง นักแสดงเลือกได้อย่างเหมาะเจาะ มุกตลกมีสอดแทรกได้ตลอด ตามความคิดของตัวเองคิดว่า เป็นมุกที่ไม่สกปรก....เด็กๆสามารถดูได้ มีการแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าได้ดี มีเทคนิคการใช้สีสะท้อนแสง (ไม่รู้ว่าเรียกถูกหรือเปล่า) คือจะใช้ ผู้แสดงใส่ชุดสีดำ ปิดไฟบนเวที โชว์เทคนิคสีสะท้อนแสง ตื่นเต้นเร้าใจมาก....ตอนโชว์นี้แหละ ถึงกับอึ้ง.....โอ้โห้....ทำได้ขนาดนี้เลยเหรอ??? แต่ที่คิดว่าควรหาวิธีย้ายฉากในวังให้น้อยลงหน่อย เปลี่ยนบ่อย แต่ก็ไม่ได้ดึงดูด หรือไ

สถานตากอากาศบางปู

นกนางนวลที่พบในประเทศไทยมีประมาณ 23 ชนิด แต่ช่วงหลังนี้มีรายงานการพบนกนางนวลชนิดใหม่ ๆ ซึ่งแต่ก็ยังคงสับสนอยู่ว่าเป็นชนิดใดและมีจำนวนเท่าใดกันแน่ ผมเลยยึดถือตัวเลขเก่า ๆ ไปก่อน แล้วเมื่อไหร่ทราบความคืบหน้าจะมารายงานให้ทราบ เราสามารถแบ่งกลุ่มนกนางนวลที่พบออกเป็นสองกลุ่มใหญ่ ๆ คือพวกนกนางนวลขนาดใหญ่ หรือพวก Gull กับพวกนกนางนวลขนาดเล็กหรือนกนางนวลแกลบ Tern สองกลุ่มนี้นอกจากแตกต่างกันที่ขนาดแล้วจุดที่จะสังเกตเห็นได้ชัดคือ ปีกของนกนางนวลแกลบจะเรียวเล็กแต่ยาวคล้ายปีกนกนางแอ่น และหางมักเป็นแบบส้อม (fork) นกนางนวลธรรมดาเป็นนกที่มีถิ่นอาศัยอยู่ทางตอนกลางของทวีปเอเชีย แต่ในช่วงฤดูหนาวจะอพยพลงใต้ ผ่านมาทางอินเดีย พม่า กัมพูชา รวมทั้งประเทศไทยด้วย นกที่อพยพเข้ามานี้จะอาศัยอยู่ในประเทศไทยช่วงเวลาหนึ่ง ทุก ๆ ปี นกนางนวลธรรมดาจะอพยพเข้ามาประมาณเดือนตุลาคม และกลับสู่ถิ่นอาศัยเดิมประมาณเดือนมีนาคม นอกจากเจ้านางนวลธรรมดาแล้วเรายังสามารถพบนกนางนวลชนิดอื่น ๆ อีก เช่นนกนางนวลขอบปีกขาว (Common black-headed Gull) นางนวลแกลบเล็ก (Little Tern) ใครที่อยากเห็นนกนางนวลธรรมดาเป็นพัน ๆ ตัวบินว่อนกันเต็มท้องฟ้าที่สถ

โบว์ลิ่ง ชิงแชมป์โรค...เมื่อย & เมา

เนื่องมาจากความอยากเล่นโบว์ลิ่งเป็นอย่างสูง ประกอบกับวันนี้มีการรวมตัวกันพอเหมาะพอเจาะ ไปกันดีว่า Let's go to Major Bowl บิ๊กซี อ้อมน้อย...คนน้อยแน่ๆ เพราะอยู่ชานเมือง ประทับใจกับการต้อนรับและดูแลผู้ใช้บริการ เพราะปกติ สาวซ่ากับนายอาร์ตไปใช้บริการที่ใด มักจะถูกมองข้ามเสมอ ก็เรามันดูเหมือนคนมีตังค์ที่ไหนกัน แต่เมื่อใดทราบว่านายอาร์ตเป็นตำรวจ การบริการเปลี่ยนไปทันที..แปลกเนอะคนเรา มองแต่ภายนอก ตอนแรกเราได้อยู่ที่เลนสี่.....ระหว่างเลนสามและห้า โห.....โยนอย่างมั่นใจ....ล้างท่อ..ล้างท่อ และล้างท่อ ข้างซ้าย....สไตร์ ข้างขวา ก็สไตร์........ ความมั่นใจหายไปสามขีดกว่า...มารู้ตอนหลัง ข้างซ้าย...เยาวชนทีมชาติ....ข้างขวาทีมชาติมาเลย สุดท้ายเค้าคงทนดูกันไม่ได้....เลยขอให้เราย้ายไปอยู่เลนสิบ ค่อยยังชั่วทุกคนโยนดีขึ้นเป็นลำดับ..... เวลาโยนโบว์ลิ่งนี่ก็เป็นอีกความรู้สึกหนึ่งนะ สังเกตจากคนรอบข้างได้.... เวลาโยนสไตร์นะ เค้าจะเดินยืดอกมองไปรอบๆ ใครเห็นตรูทำไสตร์บ้างหว่า..... ยิ้มริมปากเล็กน้อย แต่เวลาโยนไม่ได้เลยดิ.... ลีบมาเลย ก้มหน้าก้มตา ในใจก็นึกว่า มีใครเห็นบ้าง แล้วท่านล่ะ.....จะเดินยืด หรือว่า

พุทธมณฑล

ความเห่อเป็นเหตุ ได้ชวนนายอาร์ตไปถ่ายรูปที่พุทธมณฑล กลับมาจากเรียนนึกว่าจะทันไปเก็บภาพแสงแดด ไปถึงแดดหมดครับ....คนกลางคืน ได้เห็นภาพความมืดอีกครั้ง ตอนเดินกลับรถ...มืดมาก น่ากลัวที่สุด กลัวว่าจะมีงูหรือเปล่า.....จะมีใครมาปล้นกล้องเรามั๊ยนะ มืดจริงๆ เพราะฉะนั้นใครไปที่นั้น แล้วคิดว่าจะอยู่มืด แนะนำให้ถือไฟฉายไปด้วย ทางที่ดีกลับก่อนที่จะมืดดีกว่า เวลาน้อยเลยไม่ได้ไปให้อาหารปลา

ถนนอุทยาน

วันนี้ไปเรียนเป็นวันแรกของเทอมสอง ตื่นแต่เช้าไปส่งแม่กับยายที่ศิริราช หมอนัดยายไปตรวจทุกสามเดือน นานแล้วที่ไม่ได้พายายไปหาหมอ เวลาทำงานแล้ว ชีวิตวุ่นวายจริง เมื่อก่อนตอนยายกลับมาจากเมืองนอกใหม่ๆ เรายังเรียนอยู่มีเวลาเหลือเยอะ พายายไปเที่ยวบ่อย เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้ไปหายาย ต้องหาเวลาไปอยู่กับยายบ่อยๆ ซะแล้ว สุดท้ายก็ไปเรียนสายอีกตามเคย..อิอิ ช่วงนี้เป็นช่วงแห่งเวลา เห่อ...อย่างแรง กลับมาจากเรียน..ชวนนายอาร์ต ไปกินข้าวและถ่ายรูปกันที่ถนนอุทยาน ที่นี่ก็เช่นกัน...ไม่ได้ไปนานมากแล้ว เอ้! ฉันเอาเวลาของชีวิตไปไหนหมดน่ะ??? อ้อ..อยู่แต่กับที่ทำงานวันละเกือบสิบชั่วโมง..แบ่งไป สงสัยว่าเรียนจบต้องเปลี่ยนอาชีพอย่างแน่นอน ทำงานที่มีเวลาให้ชีวิตตัวเองมากขึ้นดีกว่า กลับมาพูดถึงถนนอทุยานกันต่อ เมื่อสมัยเปิดถนนใหม่ มีผู้คนมากมาย ต่างพาลูกจูงหลานมาเที่ยววิ่งเล่นดูไฟกัน ทั้งๆ ที่ฉันก็เห็นว่ามันก็คือไฟธรรมดา มาดูกันทำไมหว่า อาจเป็นเพราะว่าเมื่อก่อน สมัยเรียนขับรถกลับบ้านถนนเส้นนี้ประจำ ทำให้เห็นว่าเป็นไฟธรรมดา แต่ในตอนนี้...ถนนเงียบเหงาลง ไม่มีผู้คนมากมายเช่นแต่ก่อน คงเหลือแต่ผู้ที่มาใช้บริการร้านอาหาร ไฟก็ไ

โป๊ด-สะ-กาด

ผู้กอง...ยอดรัก

นายอาร์ตได้รับแต่งตั้งเป็น "ร้อยตำรวจเอก" จากหมวดก็เป็นผู้กองเรียบร้อยแล้ว เสาร์ - อาทิตย์ที่ผ่านมา นายอาร์ตได้กลับไปหา คุณยาย พ่อ-แม่ และ แม่ติ้ง ประดับดาวดวงที่สามให้ บรรยากาศ.....ประทับใจ อบอุ่นแฝงไปด้วยความปลื้มปิติ ก่อนที่จะเป็นแฟนกับ(ผู้กอง)นายอาร์ต ไม่ค่อยชอบตำรวจสักเท่าไร คงเป็นเพราะภาพลักษณ์ขององค์กร ทำให้ผู้คนมองตำรวจในแง่ลบ แต่เมื่ออยู่ด้วยกันแล้ว ตำรวจดีๆ ก็มีอยู่มาก การที่จะด่าเหมารวมตำรวจทั้งหมดคงไม่ถูก เพราะอาชีพอื่นก็มีทั้งคนดีและคนไม่ดีเหมือนกัน เดี๋ยวจะหาว่าออกตัวแทนตำรวจ แต่ถ้าใครได้เป็นครอบครัวตำรวจ คงจะทราบดีว่า เราคงต้องเสียสละ เวลาส่วนตัวบ้างในบางครั้ง มีน้องคนหนึ่ง เป็นลูกสาวตำรวจ น้องเล่าให้ฟังว่า ไม่เคยได้ไปเที่ยว กับคุณพ่อช่วงเทศกาลเลย นี่ไง...ทุกคนกำลังฉลองอย่างมีความสุข แต่ตำรวจยังคงต้องทำงาน ยังไงก็แล้วแต่ ขอเป็นกำลังใจให้ ตำรวจดีๆ ทำงานอย่างมีความสุขนะคะ คุณยาย กับ คุณแม่ คุณพ่อ กับ คุณแม่พร แม่ติ้ง รูปนี้แอบถ่าย...ผู้กองแอ๊บแบ๊ว