เมื่อคืนนี้ไปอ่านหนังสือบ้านพี่หมวย...ค่อยยังชั่วไม่งั้นไม่ได้อ่านแน่
มันไม่ยากเท่าไรแต่ตื่นเต้นสิมากกว่า..กลัวว่าจะทำข้อสอบไม่ได้
ถ้าเราขจัดความกลัวซะแล้วนำมาเป็นพลังก็คงดี..แต่ขจัดออกยาก
มีผู้รู้เขียนถึงวิธีขจัดความกลัวไว้อย่างน่าอ่านและมีวิธีขจัดความกลัวได้อย่างไม่ยากเลย
จะลองทำตามดูว่าจะหายไปมั๊ยนะความกลัวเนี่ย
ทำงานก่อนดีกว่า..สู้ๆ อีกหนึ่งวันที่ยาวนาน (เพราะว่าง่วงงงงง)
สูตรลัด…ขจัดความกลัว
ดร.นพ. ยุทธนา ภาระนันท์. E-mail : yparanan@hotmail.com
เมื่อรู้สึกกังวลหรือกลัวขึ้นมา ท่านมักทำอย่างไรระหว่าง คิดแต่ด้านร้ายๆ กับ
คิดค้นหาด้านดีๆ คมคิด : โดยความกังวลอาจต่ออายุให้ยาวออกไปสักศอกหนึ่งได้หรือ?
“พรุ่งนี้จะไปนำเสนอสินค้าให้คณะกรรมการจัดงานใหญ่ระดับชาติ” วรรณฤดีพูดด้วยสีหน้ากังวล
“นึกถึงทีไรรู้สึกกลัวๆ ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ต้องแข่งกับหลายบริษัทด้วย”
“ลองหลับตานึกภาพว่าเรานำเสนอต่อหน้าที่ประชุมได้อย่างดีซิครับ” ยุทธศักดิ์เสนอ
วรรณฤดีทำตาม “รู้สึกเชื่อมั่นขึ้นมั้ยครับ” ยุทธศักดิ์ถามเพื่อฝึกสัมผัสและวัดความรู้สึกของตน
ความเชื่อมั่นในสมรรถนะของตน (Self-efficacy) เป็นความรู้สึกมั่นใจในความสามารถของบุคคลในการปฏิบัติงานจนสำเร็จลุล่วงตามเป้าหมายที่ตั้งใจไว้ จิตวิทยาเชิงบวกมองว่าเป็นทุนทางจิตวิทยาที่ช่วยเสริมพฤติกรรมองค์กรเชิงบวกอันนำมาซึ่งผลการปฏิบัติงานชั้นเลิศ (Performance Excellence) ได้
Deborah Tanen ให้ความเห็นไว้ใน Harvard Business Review ว่าสไตล์การสื่อสารมักส่งผลต่อผู้ฟังมากยิ่งกว่าข้อมูลข่าวสาร นั่นคือผู้ฟังจะเกิดความเชื่อมั่นและตัดสินใจตามความเชื่อมั่นของผู้นำเสนอ วันนี้ท่านรู้สึกเชื่อมั่นมากน้อยเพียงใด
ในช่วงที่ผ่านมา ท่านจัดการความกลัว ความกังวลใจอย่างไรบ้าง
กรุณากาเครื่องหมาย ?หน้าข้อความที่เห็นว่าตรงกับท่าน
? พยายามไม่กลัว ไม่กังวล แต่พอเผลอๆ มันก็ผุดขึ้นมาอีก
? พูดให้คนใกล้ชิดฟัง แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้มากนัก
? ยังรู้สึกกลัว กังวลใจบางเรื่องอยู่จนบัดนี้ ไม่รู้จะทำอย่างไร
ข้อเสนอแนะ : หากท่านกาเครื่องหมาย ?ในข้อหนึ่งข้อใด อาจใช้ “ทักษะฉันสามารถ” ช่วยได้
ทักษะฉันสามารถ (I Can) ช่วยท่านได้
(ทักษะเสริมได้แก่ ทักษะทบทวนตนเอง, ทักษะฉันอยู่นี่ ดูได้ใน http://www.oknation.net/blog/youthana)
ทักษะนี้เป็นการเอาชนะอารมณ์กลัว กังวลด้วยการกระตุ้นกระแสประสาทจากสมองส่วนบน (Parietal lobe) ส่วนหน้า (Frontal lobe) และส่วนท้าย (Occipital lobe) มารบกวนและแทนที่บริเวณสมองส่วนในซึ่งเกี่ยวข้องกับวงจรอารมณ์ (Limbic system) ดังโมเดลฯ ทักษะนี้ประกอบด้วย 3 ขั้นตอนดังนี้
1. เคาะจุด & พูดผ่อนคลาย ใช้การเคาะตามจุดต่างๆ ได้แก่ เหนือคิ้ว โหนกแก้ม ชายโครง หลังมือ พร้อมพูด “ผ่อนคลายๆ” แล้วสัมผัสความรู้สึกของตัวเอง เป็นการส่งสัญญาณจากสมองส่วนบนรบกวนวงจรอารมณ์กลัวหรือกังวลซึ่งอยู่สมองส่วนใน ทำให้ความกลัวหรือกังวลหยุดชะงักลง
2. ประสานมือ มองบวก พูดบวก ประสานมือพร้อมนึกภาพที่มีความสุข และพูดบวก ฉันสามารถ..., ฉันเลือก..., ฉันจะ...เช่น นึกภาพตนเองพูดหน้าที่ประชุมแล้วคนปรบมือชื่นชอบ พร้อมพูดบวกว่า “ฉันทำได้” (3 ครั้ง) แล้วถามตัวเองว่ารู้สึกอย่างไร และให้แต้มอารมณ์ (จากรู้สึกกลัวเดิมเต็ม 10 ลดเหลือ เท่าไร) เป็นการแทนที่อารมณ์กลัวหรือกังวลด้วยภาพบวกจากสมองส่วนหลังและเสียงพูดด้านบวกจากสมองส่วนหน้า
3. ตั้งเป้าให้รางวัล ตั้งใจว่าจะภายในหนึ่งชั่วโมง (อาจใช้ครึ่งวันหรือ1 วันก็ได้) ข้างหน้าจะลดความรู้สึกกลัว กังวลใจให้เหลือไม่เกินกี่ครั้ง ถ้าสำเร็จจะให้รางวัลอะไรดี เป็นการสานต่อการเอาชนะความกลัว กังวลทีละเล็กละน้อยจนหายขาดได้
“ขณะนี้ท่านรู้สึกกลัว กังวลเรื่องใดบ้าง ลองเคาะเหนือคิ้วดูซิครับ ?”
Comments